Canto Ostinato

auteur:  Notengolmo
5.0/5 | 1


Jest w twarzy smutek,
jest starcze marudzenie,
z pewnością był nieznośny.
A jednak, gdy rytm wynurza się
z odmętów dysonansu,
porywa ku czemuś,
jeśli dobrze słuchasz.
A potem zostaje już tylko to.

Poem versions


 
commentaires


mes votes

mes votes: