bardziej obcy

jestem kochankiem
barankiem
stworzeniem

grzech rozsiewa zarazę
zaraża umysły
zniewala członki
burza mózgów
idiotów masa

samotni mówią jak żyć

jestem sobą kochankiem mężem
ojcem

gdy patrzę kręci się wokół Ziemia

świat dogorywa umiera
cztery strony dokoła dojrzewa owoc
zagubionych młodych ludzi
dąży ku przepaści ku zniszczeniu

nie pozwólmy uratujmy co się da

powstrzymuje słaby wał
nie zaleją nas nie ma szans
nie ma granic nie ma spraw