Niegasnąca batalia

Kiedy pod sercem rodzi się niepewność,
a w duszy stygnie wiara w lepsze jutro,
człowiek zaczyna, jak bez w czerwcu więdnąć
i niedomaga, upadając nisko.

Wówczas doznaje rozterek Wertera,
zło myli z dobrem, radość zaś ze smutkiem.
Błękitność świtu w szarość nocy zmienia,
gdyż jego życie staje się nijakie.

Toż to odwieczna walka dwóch żywiołów,
trzy cnoty boskie przeciwko czartowi.
Każde z osobna wypływa na połów,
gdy księżyc kroczy ku gwiazd zachodowi.

Niechajby Niebo bitwę zwyciężyło,
miłość zakwitła miłosierdziem bożym.
Przeto myśl ludzka jest wszechświata siłą,
która wyzwala z cierniowej korony.

Kasia Dominik