Szelest skrzydeł ptaka sensem istnienia

Duchowość serca bywa naruszona
przez kose oko wendety spragnione.
Wtedy w umyśle czysta prawda kona,
w ziemskim padole i na nieboskłonie.

Dlaczego człowiek tyle zła wyrządza,
czemu wciąż żądli tępym ostrzem słowa?
Przeto nie ludzkie, gdy rana jątrząca
sarkazmem innych do łzy jest zmuszona.

Prastara mądrość zawiera przesłanie,
że zdrowa dusza świat z bólu uleczy –
słońce i księżyc, koncert świerszcza w trawie,
i antidotum sporządzone z tęczy.

Dźwięki wszechświata, rzeka i wodospad,
zapach rumianku i żywiczność lasów,
dadzą wytchnienie, gdyby smutek dopadł
radosne myśli zmarnione zawczasu.

I bose stopy pieszczone przez rosę,
są boskim lekiem – głosem intuicji.
A nawet kamyk leżący na drodze,
ukoi boleść, która w ciele gości.

Kasia Dominik