diss CZASU na...narzekających na przemijanie

chodź usiądź na chwilę
i popatrz mi w oczy
odpowiedz dlaczego
wciąż ze mną się droczysz

dlaczego marnujesz
wystawiasz na próbę
już nie rób min głupich
do ciebie to mówię

nikt bardziej oddany
nikt bliski ci bardziej
gdy dostrzec nie możesz
wpraw w ruch wyobraźnię

porażki, choroby
cierpliwie wciąż znoszę
w takt serce ściskają
a smutków mam dosyć

nie idę do diabła
czy tam gdzie pieprz rośnie
choć nie wiem, być może
tam żyje się prościej

narzekasz że pędzę
że wciąż mnie za mało
że nie wiesz czy zdążysz
co ze mnie zostało

trwam wiernie nie zdradzam
ty żądasz tłumaczeń
że biegnę za szybko
to znów się ślimaczę

czy bardzo się zdziwisz
jeżeli dziś wyznam
już dłużej nie mogę
już muszę się przyznać

ja wciąż stoję w miejscu
nie cofam nie spieszę
nie daję wskazówkom
zegarków poleceń

nie dzielę na lata
minuty, godziny
czy jesteś bobasem
czy starcem sędziwym

nie dla mnie kalendarz
i kartki zrywane
noc w miejscu zamieniam
na dzień gdzieś nad ranem

to ty się wciąż zmieniasz
jak wszystko w przyrodzie
narodzisz, pożyjesz
i nagle odchodzisz

dzieciństwo czy młodość
są tuż tu za rogiem
lecz pomóc powrócić
po prostu nie mogę

ty idziesz do przodu
choć ja w miejscu stoję
przeżyjesz gdzieś zgubisz
i już nie jest twoje

przemijasz nie w czasie
lecz w sobie mój drogi
a ja jak ta kula
u twej lewej nogi

***
to ja twój czas
na złe i dobre
na dziś na jutro
na garść wspomnień