O RÓŻĘ SAMOTNĄ… PROSZĘ

5.0/5 | 7


O RÓŻĘ SAMOTNĄ… PROSZĘ

Kiedy umrę… kochanie
wiersz o róży ci pozostawię
choć to po mnie zostanie
kiedy umrę… kochanie
gdy odejdę

Kiedy serce me stanie
gdy zapomni już bić
pamiętaj, że istniałem
czułem… jak ty
jak ty marzyłem
i jak ty kochałem

Połóż mi przeto… proszę
czasem samotną różę
kiedy umrę… kochanie
kiedy dusza zapłacze
i pamiętaj mnie… proszę
pamiętaj… że i ja płakałem

A kiedy i pamięć twa umrze
i umrze czas
kochanie
i nie będzie już nas
z ciebie… i ze mnie
i z miłości naszej
pył gwiezdny
w bezmiarze wszechświata
galaktyk oceanie
samotni bezbrzeżnej
wieczności niepojętej zostanie

Tam
w martwej otchłani
po tamtej stronie istnienia
szukać będziemy wzajem
dusz naszych
a gdy je odnajdziemy
nicość… będzie rajem

⊰Ҝღ$⊱……………………………………… T☀ruń - 1 listopada '93



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

@ PIERRE

Cóż, stało się i już. Lecz degustubus… etc. Ja zaś dziękując za komentarz i kontynuację czytywania obiektywnie pozdrawiam z Toroońto :)

My rating

My rating:  

Moja ocena

kiedy przechodzisz na bezmiar..
to Cię ponoszą wybacz- ,,oklepane" porównania.
ps. raczej nie damy rady stać się Mickiewiczem...
Mam na myśli fragment:
,, z miłości naszej
pył gwiezdny
w bezmiarze wszechświata
galaktyk oceanie
samotni bezbrzeżnej
wieczności niepojętej zostanie "
Wcześniejsze wersy układały delikatną melodię,
nie były takie pompatyczne..
To zupełnie subiektywne z mojej strony.
Pozdrawiam i będę czytał dalej:)

My rating:  
01.11.2025,  PIERRE

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: