Uśpiona w Tobie

Kiedy przychodzisz majową poezją,
otwieram okno niedostępnej duszy.
Spoglądam w oczy błyszczące finezją
i myślę jakby Twoje serce wzruszyć.

Niewiele mogę ofiarować Tobie,
jedynie zorzę i ćwierkanie ptaszyn.
Zapach jaśminu i sadów podwoje,
które pęcznieją od słodyczy jeżyn.

Nie obiecuję nadmiaru miłości,
ani tęsknoty zamkniętej w spojrzeniu.
Jedynie szczęście, które latem gości
w kropkach biedronki i nocy świtaniu.

Tak bardzo pragnę rzucić Ci pod nogi,
miękkość obłoków i świeżość powietrza.
Majowe łąki i pąs wschodu błogi,
jeśli pozwolisz wejść do Twego wnętrza.

Niech nasza miłość zakwitnie rumiankiem,
jak złocistością rozpromieniony dzień.
Bądź mym na wieki wyśnionym kochankiem
i usłysz echo wyznania: Kocham cię.

Kasia Dominik