Mamy na imię: Współczesność

Wędrówka wśród niepojęć morza
statek widoku, podlegli nicości
mając w rękach: „kamień i szron”
z innej przyczyny tworzy Bóg, z innej artysta
lecz wytwory te same, wymóg jakości kardynalny:

na soborze myśli dociera słońce,
konklawe westchnień
muszę paść jak promień - wymazuję z siebie ból

kategoria: poznanie w batalionie łez
– podlegli boskiej chwale
język: miłości i nadziei
tożsamość: światowa
przynależność – do idei
dobór słów: omylny

język: miłości i nadziei

ujadając wbrew pokusom
mamy imię: hic ety nunc
nadając sens rumieniom policzków

wolność słowa,
a niewola pokusy