Milczące, a jednak kocha
Wczorajsze słowo, rzucane przypadkiem,
rozsiewa w sercu nieznane uczucie.
Brzemienne myśli, igrające z wiatrem,
zakuwa w dyby, by nie mogły uciec.
Pośrodku wiersza, zasuszony listek,
otula szczyptą młodzieńczej radości,
by wskrzesić pamięć, która nie chce milczeć
i rozkołysać wspomnienie miłości.
Kasia Dominik
rozsiewa w sercu nieznane uczucie.
Brzemienne myśli, igrające z wiatrem,
zakuwa w dyby, by nie mogły uciec.
Pośrodku wiersza, zasuszony listek,
otula szczyptą młodzieńczej radości,
by wskrzesić pamięć, która nie chce milczeć
i rozkołysać wspomnienie miłości.
Kasia Dominik
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating