Gdybym mogła

Cofnąć wskazówki bardzo bym chciała –
czasu przekleństwo rozochocone.
Naprawić błędy młodego ciała,
słowa zbyt szybko osierocone.

Dawne przyjaźnie odkryć na nowo,
naprawić mosty niegdyś spalone.
Odkurzyć ślady starte chwilowo
i odbudować dni odtrącone.

Przywrócić jasność ciemnością nocy.
Bezmyśl nieobcą, metafizyczną
wyrzucić z duszy, diabelskich mocy,
by znowu poczuć miłość matczyną.

Jeślibym tylko tam powróciła,
gdzie ludzkie oko sięgnąć nie zdoła,
życie zaprzeszłe bym odmieniła
i zniweczyła mojry wrzeciona.

O nic innego nie śmiem poprosić,
bo kimże jestem dla tego świata?
Lecz gdybym jednak mogła coś zmienić,
to odzyskała stracone lata.

Kasia Dominik