Przynieście dobrą wieść z Ukrainy

Przynieście dobrą wieść z Ukrainy;
o tym że trzęsie się serce wroga,
że mu przez żyły przepływa trwoga,
podajcie światu kielich ich winy.

Przeleją kielich gwałty i zbrodnie,
przeleje się staw, potem morze krwi.
Spójrz, butny carze, jak lud z ciebie kpi –
jak ogniem wskrzesza stare pochodnie.

Biedna Naturo, opłakuj dzieło,
co dobyć umie najbrzydszej z broni,
co w swojej pysze diabły przegoni,
co nadaremnie nieba dotknęło.

Wielka Naturo, bądź dumna z dzieła,
co się jednoczy wpół krętej drogi,
co łez wstęgami kamienie żłobi,
co pieśń nadziei na szańcu śpiewa.

Niezaliczony sprawdzian z historii
jak słowo wieszcza się przypomina.
Syn traci ojca, a matka syna,
z grobów powstają dzieci Victorii.

Nikt nie śmie spytać o Wasze czyny,
świat cały pojął ich wartość zgodnie.
O tym że płoną już stosy wschodnie –
przynieście dobrą wieść z Ukrainy!