Nie tak miało być

W pokoju pełnym jęku
obsesja w granicach szaleństwa
wsłuchuje się w nocną asystolię
cierpienia ukrytego w spojrzeniu

O świcie zachrypnięty respirator
wzywa mayday mayday
Cisza wzdłuż i wszerz
brak reakcji na defibrylator

Zegar na ścianie zaniemógł
zatrzymał wskazówki
Głuche kroki przyspieszyły
za późno o jedno uderzenie

A za oknem wstał dzień
piękniejszy niż kiedykolwiek
I tylko ktoś rzucił:
mylić się jest rzeczą ludzką

Kasia Dominik