Zgubiłem, odnajdę

author:  Maksymilian Tchoń
5.0/5 | 6


Kości nasze po świecie
się błąkają;

tęsknota gra Mendelsona –

głód tej nocy zamienię
na spełnienie: usta są kanałem,
ramiona mostem zwodzonym,
uda portem…

Stały ląd w pewnej odległości
od wchodu słońca i zachodu –
zdumiewa pięknem.

Wszystko constans.

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
01.12.2021,  Ula eM

My rating

My rating: