WIBRACJE W ZACISZU

WIBRACJE W ZACISZU

By kolejny dzień z tobą pobyć
w schronisku przed ciemnością
wibracji kobaltowej skorupy firmamentu
od lat na nowo się rodzę
z każdym Słońca wschodem
dbam… by nie zbrakło mnie
samemu sobie
postrzegając się w czasie teraźniejszym
i pierwszej włócząc osobie

Z radością przed zachodem
gdy w zaciszu gwiazd zbłądzę
w stanie dylematów nieważkości
i myśli rozproszeń
wsłuchany w znaków zapytania rapsodie
zmierzchom klepsydr podniebnych
dziękując… i świtom
szukam panaceum w ciszy śladów poezji
by wpleść szelest ich w wersy

⊰Ҝற$⊱………………………………………………………… Toruń - 19 stycznia '21