WŁÓCZĘGA

5.0/5 | 1


WŁÓCZĘGA

Gdy tak się włóczysz
przez dokresny byt
wzdychając bezwiednie
wdychając tysiące mil
zostawiasz tylko ślady stóp
tak… od snu do snu…
a to tylko chwilowa
ta twa pojedynczość
samotności
osiadłej między przemijalnymi ludźmi
na ogromnej sali
nocnego blasku
nieczytelnych epitafiów
bezdusznej wibracji

W materii świata
jego pospiesznej konstatacji
wciąż próbujesz dojść do sedna
bólu złudzeń
z kimś porozmawiać o życiu
w swej krótkiej wieczności
poza więdnącym czasem
transcendencji ulotnego pożądania
niespopielałej poezji
ze świadomością na granicy czeluści
bolesnego uśmiechu
widzialnej rzeczywistości
kontemplacji życia i złamanych serc
jeźdźców apokalipsy

⊰Ҝற$⊱……………………………………………………………Toruń - 8 grudnia '2O



 
COMMENTS


My rating

My rating: