NIM ŚWIATŁA POGASZĘ

4.8/5 | 4


NIM ŚWIATŁA POGASZĘ

Czy wokół nas pozostało coś
co mogłabyś ocalić
nie kończyć dziś milczeniem
w zadumie myśli
nim światła pogaszę
przed bezpożegnalnym odejściem
i bez poklasku w zimnie wiatru
ku ciemnym substancjom
ruszę w dymu i ogni blasku

Umknę poza tajemnice słowa
nagi, bosy i niemy
ze złamanym sercem na dłoni
i tęsknotą pod pachą
za zatarte kadry… gdzieś ponad
snów mych i wierszy
niezakłócone światem przestrzenie
gwiezdnych łanów nieskończonych

A ty tylko kochanie…
wdzięczna powierniczko ma
nie zapomnij o mnie… nie zapomnij
na przekór spękanej niepamięci
wysupłaj z niej choć skrawki
świetlistych zgłosek… i wspomnij
i nie podążaj jak ja
za rozgorączkowanym światem
który z dnia na dzień
staje się nieznośny
coraz bardziej wrogi i obcy

⊰Ҝற$⊱……………………………………………………… Toruń - 12 listopada '2O



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

Refleksyjnie i bardzo sugestywnie.
My rating:  
01.12.2020,  Annna2