Tron obok

Tron obok

Znam taki pociąg na który nie możesz się spóźnić
Znam słowa których się nie wyrzuca ze słownika
Znam taką drogę której w żaden sposób nie skrócisz
Ja znam ty znasz on ona nic z tego nie wynika

Słowa odbijasz niczym genialny szermierz cięcia
Wszelkie ciężary unosisz jak wiatr ptasie piórka
Wahadło rzadko wychyla się w kierunku szczęścia
I jakże często niewarta wyprawki jest skórka

Wolno przybliżasz się do miejsca tam gdzie jego tron
By nieskromnie siąść obok
gdy wybrzmi na ciebie dzwon

Piotr Kocjan
18.11.2020