Z lekcji martwego języka

Swiaty nesmertnyj
pomyluj nas

Otcze Swiatyj
otocz światłem
każdy dzień i noc
gdy znajdujemy
stary sad przy domu
którego brak
podmurówkę obrosłą mchem
jak kamienną poduszkę
cmentarzyk maleńki przydrożny
niczym połamane krzesło
z podpórką
na zmęczone stopy