ZATOPION W MISTERIUM

5.0/5 | 1


ZATOPION W MISTERIUM

Rojąc nocą myśli ciche jak zaklęty
o twą duszę się upraszam
i lubieżnie rozzwierszając
to… co podpowiada serce
strof współbrzmieniem
w nich zatapiam dla cię wdzięcznie

Aż po krańce omdleń niepomierne
w oczach twych rozczulon wzniośle
nadrozpłonnie i bezsennie
płonę tak… że sam już nie wiem
spowity w girlandach marzeń
nadzmysłowo, nadmiłośnie

W atrybucie twym kobiecym
zatopiony jak w misterium gejszy
zakwitam słowiąc niezręcznie
czarem oczu obezwładnion
malowanym pieszczotliwie
zbezszczeleszczyć chcąc zaklęcie

⊰Ҝற$⊱ ………………………………………………………… Toruń, 17 lutego '96

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  
25.10.2019,  Maciej Misiu