SPRZENIEWIERCA

5.0/5 | 4


SPRZENIEWIERCA


Pędzi czas i będzie pędził
poprzez smutki cieni
złudne nieba łzawe mroki
kirem się ściele
z dnia na dzień poprzez pejzaże
przyspiesza sprzeniewierca
nie przejmując się chwilowym zaistnieniem
skrawka człowieczego serca

Dosytem ciszy i krzyku niedosytem
słyszysz te ciągle kroki
w tańcu ekscentrycznych muz
to wciąż uciekające życie
za nimi tuż, tuż… nad chmurami
szybuje ku gwiazdom
a ciągle jest za nami
armia niewypowiedzianych słów

Uciec też nie ma już dokąd
brak czasu na złudzenia
a może przestać myśleć i pofrunąć
gdzieś poza granice cienia
choć na krótką chwilę
póki jesteś ty i jestem ja
na skrzydłach ku przestworzom
gwiazd rozsypanych na nocnym niebie

⊰Ҝற$⊱……………………………………………………… Toruń 19 listopada '18



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
11.06.2019,  Ula eM

My rating

My rating:  

Moja opinia

Wiersz rymowany, doceniam, sam również piszę wiersze rymowane i wiem jak trzeba się wysilić aby go poskładać do kupy, by miał ręce i nogi i co oczywiste zachwycił czytelników którzy są niemniej wybredni i wymagający, bardzo mi się podoba ale popracowałbym jeszcze nad płynnością, co do rymów, raz są a raz ich nie ma, według mnie powinny być regularnie powstawiane, ale jest okey, pozdr

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
10.06.2019,  Edyta Jach