Kamyk z Wysp Szczęśliwych

Jeśli to nie jest wiersz,
to słońca nie ma.
Jest tylko Ciało Niebieskie.

A
jeśli słońce jest tylko gwiazdą
to co z życiem,
które karmi się słońcem.

Bo
jeśli życia nie ma
tylko formy myślące,
przebiegłe

to skąd się biorą wiersze.

Ja
wiem.

Z tego kamyka lśniącego w wodzie,
który podniosłeś
nieznany człowieku.
Ślad twojej stopy
odbił się w piasku
gdy szukałeś Wysp Szczęśliwych,
na wschód od Edenu.
Słońce zapisało pierwszy wiersz,
wziąłeś go na pamiątkę.
I masz do dziś.