NA SPOTKANIE ZMIERZCHU

NA SPOTKANIE ZMIERZCHU


Marzenia o szczęściu wciąż tkamy
wrażliwością dusz
w wierszach ubieramy
prędkość myśli w surrealne słowa
listu gończego w naszym świecie
pisanym bez granic

Rozpacz i smutek nieproszony dokoła
i pełznie kontur śmierci
Morza Martw'ego wytrwały gość
na spotkanie zmierzchu
jak nocny motyl do światła
normalną rzeczy koleją

Przypomina cień spełnionych obietnic
nieuleczalnego stanu, którego się nie boję
i o wierność jego nie trzeba go prosić
można tylko… można tylko
smuty napisać wiersz
i czekać… i czekać


⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Toruń 19 listopada '18