na starej fotografii

kaczeńce złociły drogę
i słońce było gorętsze
ty miałeś oczy jak ogień
a ja niebieską sukienkę

a potem kiście jarzębin
czerwone - pisałeś poeto
w pobliżu stała już jesień
liście sypały się gęsto

i szron tu zawitał znienacka
będzie nas snami urzekał
fioletową nostalgię
pościelił na łąkach wrzesień

popatrz jesienna kareta
konie boskie ze złota
z kopyta krzeszą nam życie
i tamten ogień i wiosnę