Wiersze są jak pajęczyny ...

Krytykowanie wierszy tak mi przypomina
ocenę pracy pająka gdy pajęczyna
już jest w mozole upleciona i gotowa
to niszczymy ją zmiotką i często bez słowa

podziękowania choć za te pajęcze ruchy
a przecież to w pajęczynę wpadają muchy
czy inne szkodniki i wręcz jakieś robale
lecz nas to nie obchodzi często wcale

Kiedy na koniec zabijasz także pająka
bo jak pasikonik dla ciebie nie zabrzdąka
i nie zagra etiudy jak świerszcz za kominem

A wiersz jest często dla poety jakby synem
gdy Muzy całujesz bo piękne to dziewczyny
wspomnij o pająku co plótł swe pajęczyny