Czas kwiatu piołunu

author:  Ula eM
5.0/5 | 10


Twoje dłonie pachną fiołkami,
ale chowasz je, gdy jestem obok.

Jak łasica zwinny,
patrzysz w oczy tygrysowi.
Czemu unikasz moich spojrzeń.

A może mnie nie ma.
Istnieję tylko trójwymiarowo
jak hologram marzeń.

Moich marzeń,
a ciebie
naprawdę,
po prostu
nie ma.

Zielona wódka z piołunem zwietrzała,
na dnie - martwy osad,
nieruchomy
w kryształowej karafce.

Kryształowej ?
Śniłam tak długo?

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
29.01.2019,  Dekameron