KRZYCZĄC PIÓREM

KRZYCZĄC PIÓREM


Własnoręcznie oderwany
od mrącej rzeczywistości
z estymą kłaniam się światu
zasnutemu mgieł mroczą
przeraźliwych widm i wiedźm cieni
niezmiernie smutnych
krzycząc piórem co czuję

Odnajduję się dobrowolnie
w innym świecie śnionym często
w bezcielesnej przestrzeni
gdzie wiersze tęsknią
do stubarwnych tęczy
i krążą w tęsknotach
do sfer blasków słonecznych

Z nimi krążę wśród olśnień
gdy najpiękniej tęsknię
nurkuję w gwieździsty rój
obejmując wierszem
w moim śnie sen twój
choć to może urojenie
jestem marzycielem ?


⊰Ҝற$⊱………………………………………………… Wierzyce 21 lipca '18