DO CNA DNA

DO CNA DNA


Z cna dna drwiny nicości
spływają ociężałe chmury
unoszą się wykute w powietrzu
kamienie eterem rzeźbione
rodzą grozy pioruny
suną zda się bezmyślnie
przeobleczone w ołów spieniony
ulotne kałuże przestworzy
napuchłe deszczem
i namaszczone dreszczem rtęciowym

Skrzypią czy szepczą we wnętrzu
bezkształtnych sfer widziadła
skłębione w przerażeniu
jakby zupełnie nie mogły
przystanąć w miejscu
poddać się nieskłonne
niebiańsko diabelskiej złudzie
w chichocie śmiertelnym płyną
by się rozpłynąć i zginąć

Spójrz… stroskana kropla
jak martwe fatum z nich spadła
nasycić łzą lilię czy różę
niezabliźnienie zabliźnić…
zatrzymać kończący się czas
obrzydli im ludzie
przeraźliwy ich świat
pogrążony do cna w dna
zadymionym kadzideł
lepkim krwi cudzie… i brudzie


⊰Ҝற$⊱ …………………………………………………………… Toruń 9 lipca '18