Jeden maleńki cud

W BARANKOWIE
chcę mieszkać
na ulicy STOKROTEK,
albo ZA WIATRAKIEM,
a KSIĄŻĘ TROJDEN
niech strzeże moich snów.
I chcę nazywać się
WIECZORNYOGIEŃ,*
aby moi bliscy nie zbłądzili.

Możesz mi to załatwić, Boże ?

Proszę Cię, w promieniach zachodzącego słońca,
w zapachu zamykających się kwiatów.
Jeden maleńki cud.

Tylko tyle.

Na tym świecie.





*(Pięknie brzmi w j. niemieckim.)