Pętelka czasu

author:  Ula eM
5.0/5 | 4


Mój dom rodzinny zakwita co roku
krzewami różanymi.
I tylko one żyją naprawdę.
Mężczyzna stał się wolnym
od wiary,nadziei,miłości.
Dzieci porwał mi gwiazdozbiór Andromedy.
Odleciały.

Może
pójdę za wirem,
który mnie omijał jak grzech śmiertelny.
Nie bój się - mocy niczyja.
Widzisz kwiaty na mojej sukience?
Najładniejsza była.
To wszystko co mam,
choć to dla ciebie za mało.



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
03.05.2018,  A.L.

My rating

My rating:  
03.05.2018,  Dekameron

My rating

My rating:  

My rating

My rating: