świty są okay

liście stają się rdzawoczerwone
i ja jestem na etapie przemiany -
oswajam cierpliwość

robię co w mojej mocy
by zrzucić skórę smutku
zakwitnąć kwiatem czereśni

w przefiltrowanym świetle
jestem bogatsza w euforię
haustami spijam miłość

nadzieja kradnie mój czas
lecz cóż mi po nim bez ciebie
świecie mój kochany

niezdrowy odwłok nocy
z rozkoszą klaszcze w ręce
przerywa barwny oddech

odsłaniam kasztan oczu
spierzchniętym wargom nie żałuję wody
piją więc łzy - z tęsknoty słodsze

do czasu...

Yvonne Maria Nowak