Wciąż stara przyszłość
Wciąż zbieram te bukiety zwątpień
skryte w duchocie oczekiwań
pobladłe już od gorzkich wspomnień
przekwitłe niczym zborze w żniwach
wciąż zbieram i się nie nasycam
wciąż skrycie dźwigam cały ciężar
a w głowie więcej niż li cisza
walkę z przyszłością wciąż zwycięża
i wciąż zbyt gęste jest powietrze
płynne są plany, ciekłe myśli
nastały czasy choć nie lepsze
i ja w tym wszystkim jakiś nikły
rozwiej, a może zamknij wszystko
wszystko co z winy mej straciłem
jak blade lica, smutna przyszłość
ta, w której jestem, w której byłem
skryte w duchocie oczekiwań
pobladłe już od gorzkich wspomnień
przekwitłe niczym zborze w żniwach
wciąż zbieram i się nie nasycam
wciąż skrycie dźwigam cały ciężar
a w głowie więcej niż li cisza
walkę z przyszłością wciąż zwycięża
i wciąż zbyt gęste jest powietrze
płynne są plany, ciekłe myśli
nastały czasy choć nie lepsze
i ja w tym wszystkim jakiś nikły
rozwiej, a może zamknij wszystko
wszystko co z winy mej straciłem
jak blade lica, smutna przyszłość
ta, w której jestem, w której byłem
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating