Świat się dzieje

Po obydwu białych stronach księżyca
jednakowo Pan Bóg gwiazdy zapala
ten sam ogień (gdy kto kocha) roznieca
by go człowiek z własnej woli podsycał

z wszystkich stron słońce płonie bulgocząc
daje życie odbiera i rządzi
wskaże drogę wędrowcowi gdy zbłądzi
a z księżycem niebem dzieli się nocą

świat się dzieje czy z nami czy bez nas
(bez nas działby się lepiej - to pewne)
i choć łatwo zrobić z żaby królewnę
to nagrodę trzeba sobie wyjednać

ja zagłuszam każdy dzień bardzo pilnie
w stronę światła idę strojna choć wiotka
i od wewnątrz z własnej woli się spalam
uwikłana w swych codziennych słabostkach
mknę na oślep pragnąc kochać usilnie
garście pełne - byle więcej i dalej
łapię życie nim do cna się wypalę
chociaż żywa z tego życia nie wyjdę

RC 21.05.17