Człowiek i kobieta

Człowiek kobietę wypatrzył jesienią
silnym ramieniem zagarnął jak trzeba
więc ona w życie spogląda z nadzieją
nagle piękniejsza i bliższa do nieba

życie jak życie - kulało w bezdrożach
człowiek kobietę naginał do potrzeb
ona karlała - kruchutka mimoza
on się rozkrzewiał na boki jak modrzew

człowiek rósł w siłę - kobieta przeciwnie
więdnąc wśród wyzwisk pomięta jak welon
w nieczęstych mgnieniach przygodnych rozkwitnień
zrywała płatki kolejnym niedzielom

świecił im księżyc - romantyk-marzyciel
on - gruda ziemi
a ona - kardamon
człowiek z kobietą przeszedł całe życie
by się dowiedzieć że umrą tak samo

RC 12.11.2016