Wpatrzony w sumaglicę*

Wszystko rozgrywa się na brzegu
dziesięć metrów od morza
Nad wodą nostalgiczna sumaglica

Tu ściera się
ciepły słony wiatr
ze słodyczą żywicy piniowej
Oto balsam szczęścia

Tego ranka muzyka
łopoczących obrusów
Nie tylko ja stoję z twarzą
zwróconą na Adriatyk
Jest nas więcej

Boję się poruszyć
aby nie przestraszyć chwili
Nie dowierzam że są;
dzisiaj, jutro i zawsze