TRYPTYK o BABCI (minisztuka)

babcia medycznie jest głucha
kolejny aparat ze wstrętem odrzuca

- "przecież słyszę"


sterczy przed nią arbuz pokrojony w plastry
biorąc jeden w ręce wymownie na mnie patrzy

- "łyżeczka!" - (rozkaz)


wydłubuje skrupulatnie czarne pestki
siorbie soczyste kęsy

- "z Ukrainy" (arbuz)
-
- "wspaniała ziemia. czarna i puszysta"

zamyka oczy (przestaję nasionami do szklanki pluć...)

- "głód"


sok ścieka babci po łokciu
zapachem wypełnia przestrzeń stołu
kapie na śnieżnobiały obrus


- "a łąki takie kwieciste

tyle różnych kwiatów

pachnące! pachnące

ach! pamiętam"


bzyk muchy zwabionej arbuzem
dziadek z fotela się wynurza
poza tym cisza



- "w 39 lato też było upalne

i tyle much

czarne upasione bzykały natrętnie

ach! pamiętam...

potwornie

bez odpoczynku"


odgania
myśli i muchę
soku pełną
dłonią