bez pożegnania

nienagannym krokiem
tempem gwiazd
prowadzę rozmowy z Bogiem

w samotności deszczu
zdaję sobie sprawę
jestem nadal za blisko


widzę rysy twarzy
palcem prowadzę cień
gdzieś przy sercu zatapia się

jak długo
ile jeszcze czasu upłynie
ile łez