żona /z cyklu Jesienne wspomnienia /

o świcie wstawała
robiła znak krzyża na bochenku chleba
rozpoczynała kolejny dzień

kanapki mężowi
muśnięcie w czoło
i magiczne z Bogiem

z okna widziała koło szybu na tle hałdy
spokojnie mogła zająć się dziećmi
praniem gotowaniem

lecz na dźwięk syren zamierała
za każdym ich włączeniem

z trwogą stała przed bramą
ściskając jej pręty
zalewając się łzami prosiła

o cud świętą Barbarę