Dwa kroki z przodu

5.0/5 | 11


w zakątku zacienionym
mglistą kotarą października
wsłuchany w szelest słów
tych którzy przede mną
na drugą stronę przeszli
przecierając nam drogę do nieba
poznawszy tajemnicę istnienia
jaka przytłacza człowieka

pochylony nad kamienną
zziębnięta bryła pomnika
na której zanika bliskość
z tymi co pod nim

i tylko sens z bez sensem
daremnie się droczy

kiedy łzą broczą
czyjeś oczy



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
06.03.2015,  ParaNormal

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
04.03.2015,  Malwina

My rating

My rating:  
03.03.2015,  pola

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
03.03.2015,  Asia Kula

My rating

My rating:  
03.03.2015,  A.L.

My rating

My rating:  
03.03.2015,  Arkadio