Wiersz optymistyczny

W nocy coś mi się śniło
świt jak płomień świecy
zgiełkiem zdarzeń zgasił.
Na skroni przysiadły zwykłe
codzienne troski.
Śniadanie bez planów
przedpołudnie beztroskie
ze szczyptą lekkiego bólu głowy
południe w oparach książkowych fantazji
A gdy na niebo zsunęła się
czarna kotara nocy
siadam w swej samotni
by z puzzli słów dla ciebie
krótki wiersz ułożyć
może uda mi się uśmiech
na twej twarzy wyczarować
więc rozpościeram ten poetycki dywan
by cię od trosk codziennych uwolnić.