Okna płaczą cichym dlaczego

milczysz
mówiąc tylko odgłosem
rzuconej o ścianę szklanki

wychodzisz
zostawiając za sobą trzask drzwi

nasze wspólne zdjęcie
te z tamtego parku
pamiętasz ?

roztrzaskało się o podłogę
resztę zakrył skrzętnie gniew

wiesz że wciąż mam na ustach
tę kroplę miodu którą mi podarowałaś
wczorajszej nocy

mam język zawiązany na supeł tamtych chwil

chłód poranka sprawia że krzepnę
zastyga we mnie żal
choć łzy jeszcze nie wyschły

odprowadzę twój cień do rogu ulicy
pozbieram połamane zdjęcie

zapomniałem już który to raz
cichym dlaczego
płaczą moje okna

Przemek Trenk