MOMENT Z PSTRĄGIEM

author:  Beatrix
5.0/5 | 8


MOMENT Z PSTRĄGIEM
I RWĄCYM STRUMIENIEM

huczy. w pianach się rozlewa
w pląsy suknie traw porywa
ścianę wiszących warkoczy
to na wietrze suszy, to znowu je moczy


bąble śliskich gładzi skalnych
-oczy zająca i sarny;
Braille'm wiekowe czytanie
palcem wodno-białym wspina się daremnie

szarfę ostro załamuje
uskok, w którym płynie strumień
i pierś wypina wodospad
strażnik chłodu, czasu powrotów przeszkoda

Nagle, jak strzała nadziei
że można jednak coś zmienić
łukiem pokonuje ścianę
nakrapiana ryba, wyskakując z piany



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
09.10.2014,  mroźny

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
08.10.2014,  Alina Bożyk

Moja ocena

Czytelne są konotacje muzyczne tego wiersza.
Równanie do najlepszych.
My rating:  

My rating

My rating: