Sklep z antykami

Jestem oczekiwaniem które wszystkim się jakoś
dłuży
Jestem cieniem który wpada przez firany w okna
domów
W których od dawien dawna nikt już nie mieszka
moja twarz
Twoje miejsce do całowania, dawno już obrosło brodą
ostrą
Skóra pomarszczona na dawno nie tulonym do piersi
policzku
Jestem kurzem co osiada na starych meblach, w nieczynnym
dawno sklepie z antykami
Czasem wiatr się ze mną przywita, wpadając przez rozbitą
szybę
Powieje, zdmuchując cząstkę mnie na zimną podłogę a ja
znów upadam, czekając
Aż ktoś otworzy stary sklep z antykami i zamiecie podłogę
dając mi wolność