Spacerując bulwarem letniego słońca

drepcząc piaszczystą alejką
wsłuchani w szepty ożywionych serc
bez celu we dwoje w ciszy
upajamy się chwilą

miodowo - skrzący plaster
w poświacie zachodzącego słońca
czarującą finezją ocieka z lazurowej wstęgi
przeplatając zieleń parkowych konarów

wiatr bezgłośnie porusza liśćmi
lekko pieszcząc twarze
otuleni ciepłem babiego lata
chłoniemy pejzaż
milczymy

splecione dusze grają jednym rytmem
w niepewności jutra
dziś wiemy wszystko





©Ivka Nowak, 1 maja 2014