MELANCHOLIA ANATOLII

KRZYSZTOF றARIA SZARSZEWSKI
……………………………………………………


MELANCHOLIA ANATOLII


Tysiące wysepek… tysiące zatoczek
Morze turkusowe w odcieniach błękitów
Jak piersi pieści wydmy nadmorskie
Perli piaski w zwierciadłach zenitu

Liże kontury lazurów wersów wierszy
Grzywy fal w białe zaplata warkocze
Szepce wśród szkwałów wieczornych
Echa prawd, legend i mitów

Zachody jak pomarańczowe ognie
Gromy egejskich burz upiornych
Efez, Dalian, Milet dumne w chwale
Delikatnie anieli bieli odcień bielszy
Bawełniany zamek tarasów Pamukkale

Schody do nieba z krainy Anatolii
Niczym upadłe anioły na skale
Czar ulotnych chwil z duchami historii
Czekających świtu… dumnie i wytrwale

Cieni i blasków monumentalne budowle
Fortyfikacje, mury fortec i porty
Świątynie, bramy i wieże warowne
Gwarne agory… kolumnady zdobne
Smutne ruiny świetności Bizancjum

Akwedukty, źródła, termy, wodospady
Wąwozów, jaskiń i grot struktury
Wykopaliska starożytnych osad
Bajecznie kolorowe geologiczne osady
Cuda, siódme morza i góry

Lekcja historii śladami Iliady
Dzieł ludzkich rąk dokonań misternych
Skrył w kieszeni czasoprzestrzeni
W cieniu melancholii i natury fanfaronady
Bezlitosny czas pazerny


Milet …………………………………………… O3. O6. '12