Mądre życie

Każdy z nas chce mądrze żyć,
Jednak jak tu mądrym być?

Wszyscy mają swe marzenia,
Szkoda tylko że świat się zmienia.
Każdy ciągle dokądś zmierza,
Aż się człowiek z drugim zderza.
Książki czyta, listy pisze,
Aż ktoś nagle przerywa ciszę.
I mówi: „Piękny jest ten świat”
Jest to mały skrzat.
Tak to skrzacik, nasz mądrala,
I choć nie ma nawet cala,
To on wie jak wygląda tęcza,
On nas w niektórych sprawach wyręcza.
No a jeśli na tym świecie,
Kogoś równie mądrego jak on znajdziecie.
To jest właśnie mądry człowiek,
On nigdy nie zamyka powiek.
Zawsze wszystkiego się dogląda,
Nigdy pod nogami się nie pląta.
On na wszystko odpowiedź ma,
Bo cały świat na pamięć zna.

Mądry człowiek ma dużo chęci,
On piosenki pisze, filmy kręci.
Te najlepsze, kolorowe,
On ma własną, swoją mowę.
I tak długo, godzinami,
Rozmawia nią ze zwierzętami.
A gdy one się pytają:
„Dlaczego ludzie czasu nie mają?”
To on nie zna odpowiedzi,
Tylko coś po cichu bredzi.
No i w końcu z rezygnacją,
Odpowiada z gracją:
„ Bo ci ludzie,
Żyjąc w nudzie.
Nic nie wiedzą,
Tylko siedzą.
No i liczą,
Że się nie przeliczą.”