(IPOGS, Song) Sous le ciel de Paris,GRAĆ, NIE SRAĆ

(Piosenka napisana w trakcie warsztatów w CSE Światowid w Elblągu w prezencie dla Czesława Mozila)


Za akordeon pora się brać i już grać, nie srać
przestać tak paplać, cholera jasna, choć raz
Publika ryczy, krzyczy i wrzeszczy jak stado hien
na deskach wszystkich polskich teatrów i scen
Trzeba ją wziąć na lep
muzyką walnąć w łeb
i fanek pisk ogłuszający przerobić na zysk
Powiedzcie ile cena za bilet wyniosła was
zwrócę wam potem kasę za stracony czas
za nieczysty głos
za zbyt rzadki włos
za zbyt dużo piw
za złośliwy zgryw
Pić nie przestanę i zostaną mi na zawsze wszystkie te cechy chcecie czy nie
Nie zmienię się