Rzecz o wróżbach

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 7


za oknem świt namiętnie świta
w głowie obrazek nieco mętny
ciut odurzona ranek witam
lecz zgłębiać chcę tajniki (z cicha)
dywinacyjnych technik.

wróżka wróżyła z kart noc całą
prawdy składały się bezwiednie
niewiele życia mi zostało
muszę używać pełną parą
cóż - wierzę w przepowiednie

nadnaturalne siły krążą
ezoteryzmy enigmaty
chcę przed kolejną wróżbą zdążyć
nim czeluść połknie i pogrąży
i wezwą mnie zaświaty

już ogień się dopala skwiercząc
już księżyc czmycha z prawej strony
tarot przeklina
prawdy dręczą
wróżka przesypie sierść zajęczą
(to nie są zabobony!)

RC July 2013

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
13.07.2013,  mroźny

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

...a jednak coś w tych wróżbach jest :)
My rating:  

Moja ocena

Wiersz jak zwykle piękny, a w tych wróżkach COŚ
jest, te czakry, podpięte energie, wampiry energetyczne,
strach,przekazy zza światów, czasem się sprawdza i ta nasza trwoga,
fajny temat , jest po północy łał, będę się bać :)
Pozdrawiam
My rating:  
13.07.2013,  Malwina