Odrobina nadziei?

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 9


droga wiedzie dzielnie na wprost i na boki
najpierw szybko w przód a potem w dół z górki
ściele się do celu chwiejnie drobnym krokiem
ciuła cyrografy listy i laurki

ślad podąża śladem tych co byli pierwsi
nie ważne że błędy te same od wieków
sparzysz się lecz dojdziesz tam gdzie dążysz (wierz mi)
choć los rzuca ciągle (jak szmatką) człowiekiem

RC June 2012



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
28.06.2013,  A.L.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
28.06.2013,  frymusna

My rating

My rating:  
28.06.2013,  Malwina

@

trudno nie wierzyć w nic jak mówi poeta...

Moja ocena

To prawda los rzuca...rzuca człowiekiem :)
My rating:  

@ :)

Ano wierzyć trzeba...
28.06.2013,  Renata Cygan

Moja ocena

wierzę...
My rating:  

Moja ocena

Powinno być pod spodem drobnym druczkiem;
Należy czytać bardzo wolno i ze zrozumieniem.
Świetny!
My rating: