Odrobina nadziei?
droga wiedzie dzielnie na wprost i na boki
najpierw szybko w przód a potem w dół z górki
ściele się do celu chwiejnie drobnym krokiem
ciuła cyrografy listy i laurki
ślad podąża śladem tych co byli pierwsi
nie ważne że błędy te same od wieków
sparzysz się lecz dojdziesz tam gdzie dążysz (wierz mi)
choć los rzuca ciągle (jak szmatką) człowiekiem
RC June 2012
najpierw szybko w przód a potem w dół z górki
ściele się do celu chwiejnie drobnym krokiem
ciuła cyrografy listy i laurki
ślad podąża śladem tych co byli pierwsi
nie ważne że błędy te same od wieków
sparzysz się lecz dojdziesz tam gdzie dążysz (wierz mi)
choć los rzuca ciągle (jak szmatką) człowiekiem
RC June 2012
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
@
trudno nie wierzyć w nic jak mówi poeta...Moja ocena
To prawda los rzuca...rzuca człowiekiem :)@ :)
Ano wierzyć trzeba...Moja ocena
wierzę...Moja ocena
Powinno być pod spodem drobnym druczkiem;Należy czytać bardzo wolno i ze zrozumieniem.
Świetny!