Czereśniowa orgia

wnętrze pęcznieje nowym życiem
a wokół ten szkarłatny miąższ
ile już zjadłam - nie policzę
lecz chętka by jeść łechce wciąż

słońce wieczorne nuci pieśni
wciska promienie w gąszcze drżeń
trudno słowami stan określić
gdy niby sytość a wciąż chcę

zero hamulców - pałaszuję
aż mi rezonans plącze włos
wysysam słodki sok najczulej
wpadłam jak w kompot - nie mam dość

więcej i więcej - do rozpuku
pochłaniam gładkość słodkich kul
nagi kupidyn strzela z łuku
ze stanowiska w puchu chmur

łypie zazdrośnie bo sam chciałby
skosztować gdyby czuć mógł głód
miast strzałą pestką postrzelałby
mniej by narobił w sercach szkód


RC Apr 2013