Ponieważ jest grzechem

Lubię przekląć na głupotę i chamstwo.
Nie jestem niewychowana,
choć brzydkie słowa to też ja.
To moja ekspresja, dezaprobata,
a czasami po prostu
nie ma aż tak adekwatnego określenia do czegoś tudzież kogoś
niż to mocne i soczyste wyzwisko.
Za którym podążają te nerwy, które by nami miotały,
czyniły nas niespokojnymi, niemiłymi.
Taki upust emocji jest czymś zbawiennym dla duszy
i jest absurdem,
ponieważ jest grzechem.

Czy przez kurwa, w obliczu ratowania czyjegoś życia
jestem nieproszona do nieba?
Przykro mi Boże, nie mam wytłumaczenia,
po prostu tak robię i nawet nie chciałabym,
za każdym razem przez kretynów gryźć swój język,
on nic nie zrobił, tylko trafnie określił.
Dajmy spokój z tą całą sztywną cenzurą.
Debile są do cholery jasnej debilami,
i przepraszam ja ich inaczej nie nazwę,
bo niby jak?
Niemiłymi, przygłupami, nie używającymi mózgu jednostkami społecznymi działającymi na szkodę ludzi normalnych?